Memoires van een luipaard is het relaas van een liefde die als een bliksem inslaat. Een hartstochtelijk verlangen om de geliefde in woorden te vatten op de manier waarop een schilder dat doet: naar levend model. Keer op keer. Koortsachtig. Bezeten. Tot die ene tekening wordt gemaakt die perfect samenvalt met het begeerde lichaam.
Memoires van een luipaard
Availability:
Ready to download
Memoires van een luipaard is het relaas van een liefde die als een bliksem inslaat. Een hartstochtelijk verlangen om de geliefde in woorden te vatten op de manier waarop een schilder dat doet: naar levend model. Keer op keer. Koortsachtig. Bezeten. Tot die ene tekening wordt gemaakt die perfect samenvalt met het begeerde lichaam.
Compare
Ceren –
Ik snap niet hoe Verhelst verwacht dat je na het lezen van zijn bundel nog emotioneel stabiel zult zijn als hij al begint met de zin 'Het is een van die nachten waarop de lucht even zacht is als de buik van een kat'. Dat is toch cru? Ik snap niet hoe Verhelst verwacht dat je na het lezen van zijn bundel nog emotioneel stabiel zult zijn als hij al begint met de zin 'Het is een van die nachten waarop de lucht even zacht is als de buik van een kat'. Dat is toch cru?
Boris –
het is moeilijk te zeggen of het poëzie met een verhaal is, of een verhaal dat wonderlijk poëtisch geschreven is. Een leeservaring die je bijblijft, dat staat vast
Vincent Corjanus –
Is het poëzie? Of is het een verhaal? Ik zag het meer als een schilderij, hoewel het ook een tekening kan zijn. Soms is het verhaal rauw (en staccato), dan weer gepolijst en dromerig. Alle zintuigen worden geprikkeld, hoewel mijn ogen eerder zullen tranen dan lachen. Over keuzes gesproken: is de hoofdpersoon nou een man of een vrouw? Ik koos voor de laatste optie, mooi dat de lezer deze vrijheid krijgt. Hoe kun je iemand terug laten keren uit de dood? Lees het boek opnieuw! (Hier kan het paasver Is het poëzie? Of is het een verhaal? Ik zag het meer als een schilderij, hoewel het ook een tekening kan zijn. Soms is het verhaal rauw (en staccato), dan weer gepolijst en dromerig. Alle zintuigen worden geprikkeld, hoewel mijn ogen eerder zullen tranen dan lachen. Over keuzes gesproken: is de hoofdpersoon nou een man of een vrouw? Ik koos voor de laatste optie, mooi dat de lezer deze vrijheid krijgt. Hoe kun je iemand terug laten keren uit de dood? Lees het boek opnieuw! (Hier kan het paasverhaal uit de bijbel niet tegenop.)
Roos De Buysscher –
"Alsof je aan de voet van een flatgebouw staat en omhoog kijkt en de jagende wolken je lichaam meetrekken, met de wind mee. Snap je? Dat soort duizeling." "Alsof je aan de voet van een flatgebouw staat en omhoog kijkt en de jagende wolken je lichaam meetrekken, met de wind mee. Snap je? Dat soort duizeling."
Olivier –
Woorden die dansend zinnen vormen. Een bitterzoet snoepje.
Zoë🔮 –
" Hadden wij het niet verzonnen dan had niemand het kunnen bedenken" " Hadden wij het niet verzonnen dan had niemand het kunnen bedenken"
Caya –
Veel postmodernistischer dan dit wordt het niet: het is soms volstrekt onduidelijk wat er gebeurt en of het wel echt gebeurt, maar alles is prachtig beschreven. Ik vond het bijvoorbeeld wel weer leuk dat we er nooit achter komen of de hoofdpersoon een man of een vrouw is. De omschrijvingen van wat er gebeurt zijn eigenlijk heel simpel van aard, maar hebben toch iets poëtisch. Ook krijg je vaak nèt te weinig informatie om erachter te kunnen komen wat er nou precies aan de hand is, waardoor je ges Veel postmodernistischer dan dit wordt het niet: het is soms volstrekt onduidelijk wat er gebeurt en of het wel echt gebeurt, maar alles is prachtig beschreven. Ik vond het bijvoorbeeld wel weer leuk dat we er nooit achter komen of de hoofdpersoon een man of een vrouw is. De omschrijvingen van wat er gebeurt zijn eigenlijk heel simpel van aard, maar hebben toch iets poëtisch. Ook krijg je vaak nèt te weinig informatie om erachter te kunnen komen wat er nou precies aan de hand is, waardoor je gespannen door blijft lezen. Hier een paar van mijn favoriete quotes: "Dat woord dat ik achter haar glimlach zag glanzen: verdriet." " Een levenslang, ongeneeslijk verlangen naar een plek waar je niet kunt zijn, waar je nooit kunt zijn, zelfs al ben je er daadwerkelijk aanwezig." "Overal zag ik haar hart kloppen."
Mahatma –
‘T Is zoals het leven zelf: soms goed, soms onbegrijpelijk, soms gezaag.
Franco Prontera –
a weird ride through poetry, romance, loneliness and guilt.
Isabelle –
leuk als je poëzie wil lezen, heel mooie beschrijvingen - knap ontgoochelend als je een verhaal verwacht - er wordt teveel niet gezegd om er toch van te kunnen genieten. Hoewel ik bewondering heb voor de schrijfstijl, had ik toch weinig leesplezier. Goed om nu en dan eens ter hand te nemen en een bladzijde te lezen.
Claude –
Van Verhelsts proza word je dronken; geen kater maar een heerlijke beneveling.
Iben Bollaert –
"Het is een van die nachten waarop de lucht even zacht is als de buik van een kat. Je buigt je voorover en je legt de vingertoppen op die woorden. Van links naar rechts. Traag blijf je die zin strelen tot de pels begint te knetteren." "Het is een van die nachten waarop de lucht even zacht is als de buik van een kat. Je buigt je voorover en je legt de vingertoppen op die woorden. Van links naar rechts. Traag blijf je die zin strelen tot de pels begint te knetteren."
Vera –
Iedere bladzijde als een prachtig, lang gedicht!
Nathanja –
Fascinerend, omdat het nie te volgen is
Joris Van Camp –
Verbluffend mooi.
Jasmijn Buysse –
Noch vis,noch vlees. Iets tussen poëzie en proza. Vaagheid afgewisseld met sterke literaire zinnen.
Zoé Komkommer –
“Dat ik merkte, toen ik uren, minuten, seconden later wegging, dat de afdruk van mijn lichaam al bijna helemaal door het gras vergeten was.”
Annick Esselen –
Voor poëzie-liefhebbers ook al is het niet zomaar 1 gedicht noch gedichtenbundel.
tinne –
Ik had er meer van verwacht. Het boek was me warm aanbevolen en de verwachtingen waren hooggespannen. Op de een of andere manier doet het boek me qua opbouw en vertelstem denken aan Erwin Mortiers meesterwerk waarin hij op poetische wijze de aftakeling van zijn moeder evoceert. Helaas schoot Verhelst daarbij tekort. Het verhaal vertoont te weinig samenhang naar mijn gevoel en soms vond ik de metaforen en synesthesieen gezocht. Misschien is dit niet zijn beste werk? Ik weet het niet, maar het ste Ik had er meer van verwacht. Het boek was me warm aanbevolen en de verwachtingen waren hooggespannen. Op de een of andere manier doet het boek me qua opbouw en vertelstem denken aan Erwin Mortiers meesterwerk waarin hij op poetische wijze de aftakeling van zijn moeder evoceert. Helaas schoot Verhelst daarbij tekort. Het verhaal vertoont te weinig samenhang naar mijn gevoel en soms vond ik de metaforen en synesthesieen gezocht. Misschien is dit niet zijn beste werk? Ik weet het niet, maar het stelde me teleur.
Tine Putzeys –
Ik herinner me nog dat ik dit boek ooit op school gelezen heb en helemaal verliefd was op de taal. Nu, na een herlezing op een leeftijd waarop ik ook snap wat er staat, ben ik des te meer onder de indruk. De woorden smaken nog steeds zoet, maar intenser en met diepere betekenis.
Peter Hendrikx –
Verliefd geweest op dit boek. En in dit boek, en tijdens, en na, en nog steeds.
bitterböse –
Wow.
Inge Reulens –
Sprakeloos.
Sanne –
Mijn favoriete boekje aller tijden!
Bart –
2GR* (Didn't like it.) - My actual rating is 4 out of 10. 2GR* (Didn't like it.) - My actual rating is 4 out of 10.
Tijl –
Niels –
Anthony –
Helena –
Elweesk –